Co za zjebane czasy! Szybkie odpisywanie to wyraz desperacji, wyrażanie emocji to słabość, a właściwe traktowanie kobiety to bycie simpem. A chodzi tylko o szacunek. Nawet w onsach.

Wymagam, ale już nie oczekuję. „Domyśl się” - nie, dzięki. Dużo jeżdżę, ale nie byłem w Dubaju. Byłem w Dubiczach, jest ładnie.
Chodźmy jeść, pić, pogadać lub po prostu się całować. Jedźmy na wschód słońca w Brzeźnie. Bo możemy. W najgorszym wypadku tylko napełnimy brzuchy albo potrzymasz moją dużą dłoń. Najlepiej na swoim tyłku. I nie obiecujmy sobie gwiazdek z nieba, bo może się okazać, że to wcale nie była najlepsza mineta albo lodzik na świecie. A może była?

Możemy iść na piwo. Albo na całość. Bo naszej znajomosci wcale nie musimy zaczynać od łóżka, ale możemy w nim skończyć.

Konkretne spotkanie jest wtedy, gdy dwoje ludzi się umawia i żadne nie wystawia, a nie gdy się woła o suweniry.

Jak odpiszesz „nie”, nic się nie stanie i nie strzelę focha. Szanujmy się.

I to wszystko razem notabene.